Πριν από τριάντα χρόνια, σχεδόν σαν σήμερα (εντάξυ, τώρα γιατί μας τη σπας ρε μεγάλε και φεύγεις στις 5 Νοέμβρη του 1983, δε μπορείς να περιμένεις λίγο ως 7 Δεκέμβρη που σου ετείμασα αυτό το σύντομο αφιέρωμα??? Μου τι δίνεις...) έφυγε ο Ρεζέ, που όσο ζούσε μεγαλουργούσε. Με την εξαιρετικά απλή γραμμή του έφτιαξε το Μεγάλο Ρεμάλι, τη Ζανίν, το παιδί με τα κόκκινα αφτιά και το παιδί του αλκοολικού, ανεπιθύμητους γείτονες για κάθε μικροαστό. Παρότι δεν διακρινόταν για τις εικονογραφικές του ικανότητες και το ζωγραφικό του ταλέντο, η σύλληψη και η λεζάντα του τον έκαναν μοναδικό. Μελαγχολικό και πικρό το χιούμορ του Ρεζέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου