Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

«Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί»



Στις 2 του Γενάρη, μετά τη μεσημεριανή σιέστα έκανα το απογευματινό μου εσπρεσσάκι και πήρα στα χέρια μου την εφημερίδα των συντακτών οπότε άρχισα να κοιτώ το άρθρο για την τελευταία ταινία του Jim Jarmusch. Από περιέργεια κοίταξα αν άρχισε να προβάλετε στη Σαλονίκη και διαπίστωσα ότι την προέβαλε ένα σινεμά και μάλιστα στις 18:30 ήταν η πρώτη προβολή! Η ώρα ήταν 18:00, φόρεσα λοιπόν τα φτερωτά μου τα παπούτσια και κατηφόρισα από τα σοκάκια της Άνω Πόλης ώσπου πήγα μοναχούλης να απολαύσω το... «Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί», βασικά γιατί μου άρεσε ο τίτλος της ταινίας και όχι λόγω της περιγραφής της ταινίας ή του ότι είμαι λάτρης του σκηνοθέτη!

Η πλοκή απλή, αλλά οι εικόνες, η φωτογραφία, η μουσική, τα πάντα είναι μοναδικά. Για πρώτη φορά ένιωσα τόσο δυνατά συναισθήματα από ένα τέτοιο φιλμ, από το πρώτο λεπτό η ταινία είναι καταπληκτική, με συνεπήρε το συναίσθημα και δεν μπορούσα να συγκρατηθώ...

Μπορεί το φιλμ να μην είναι παρά ένα χαριτωμένο χάδι στα πράγματα, αλλά κρύβει μέσα του μια μεγάλη αλήθεια:

"Σ’ αυτό το σύμπαν, σ’ αυτή την εποχή που όλα διαλύονται, μόνο οι εραστές θα μείνουν ζωντανοί, γιατί ο ένας θα σώζει τον άλλο στον αιώνα τον άπαντα."

2 σχόλια:

  1. Σε τέτοιες ταινίες πηγαίνεις μόνος και με άνετα ρούχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με μπερδεύεις φίλε, γιατί τα άνετα ρούχα που προτείνεις??? Βασικά για να δω ταινία πήγα, δεν πήγα για να τους πηδήξω...(αν και οι κακές γλώσσες θα έλεγαν διάφορα τώρα, αλλά όπως γνωρίζετε εμένα αυτά τα σαρκικά δε με πολυσυγκινούν...)

      Διαγραφή