Επανέρχομαι λοιπόν, με μια σύντομη ενημέρωση για το ταξίδι στη Βουλγαρία! Ταξιδεύαμε με λεωφορείο, συντροφιά με μαθηματικές εργασίες, οπότε πέρασε η ώρα γρήγορα. Ο μέσος όρος ηλικίας των επιβατών εκτιμώ ότι ήταν γύρω στα 140! Στη Σόφια πρόλαβα και έκανα έναν περίπατο στο κέντρο της πόλης, μα δεν κυκλοφόρησα το βράδυ γιατί οι δρόμοι είχαν ερημώσει και φοβόμουνα μη με αποπλανήσει καμιά Βουλγάρα και βρεθώ να επιστρέφω στην Ελλάδα μαζί με τα πέντε μας παιδιά! (μη μας τη σπάτε εσείς οι λογικοί που θα σπεύσετε να συμπληρώσετε ότι μέσα σε τρεις ημέρες δε γεννάνε ούτε τα κουνέλια πέντε παιδιά!). Πάντως η πόλη ήταν γεμάτη με στοιχηματαζίδικα, καζίνα, μέρη που μπορείς να αγοράσεις καφέ στο χέρι και τέλος είχε διάφορα... πως τα λέτε εσείς οι νέοι... διάφορα κωλάδικα! Η συγγραφική μας ομάδα επωφελήθηκε από την κατάσταση και...έπινε καθημερινά αμέτρητους καφέδες!
Το ξενοδοχείο που μέναμε ήταν πολύ καλό και κατά την παραμονή μας είχαμε δωρεάν ημιδιατροφή (είμαστε φανατικοί του τζάμπα!), προσπαθήσαμε βέβαια να συγκρατηθούμε (όσο μπορέσαμε ε!) στο πολύ φαγητό! Κυριακή βραδάκι είχε λοιπόν κρασάκι στο καφέ του ξενοδοχείου, συνοδεία από μουσική βιολί και πιάνο, που έπαιζαν δυο κοπέλες. Ήμουν ο μόνος που χειροκροτούσε μετά το τέλος κάθε κομματιού, μα ούτε που μου πέρασε από το μυαλό να κάνω ανήθικες προτάσεις στη Βουλγάρα με το βιολί, ξανθό μακρύ μαλλί, μοβ φουστανάκι, κορμί θανατηφόρο... εγώ απλώς διάβαζα τα μαθηματικά μου, την ψυχολογία μου, και τέλος μετά το τέταρτο ποτήρι απλώς έκανα ότι έγραφα σοβαρά πράγματα ενώ έγραφα τις δαιμόνιες σκέψεις μου στο σημειωματάριο μου!
Δευτέρα πήγα τον πρωινό μου περίπατο, είδα το σταθμό των τρένων και λεωφορείων της πόλης και μετά περιηγήθηκα σε διάφορα σοκάκια της πόλης. Μετά επιστροφή στο ξενοδοχείο και ταξίδι στη Φιλιππούπολη, συντροφιά με δυο νεαρές (για τα δεδομένα του λεωφορείου θα έλεγα ότι ήταν πιπίνια!), τη μία τη συμπαθήσαμε από την αρχή και εκτιμά το έμπειρο μάτι μας ότι είναι γύρω στα 38 χρονών και 5 μηνών! Η ιστορία θα δείξει ότι ανταλλάξαμε τηλέφωνα και όρκο αιώνιας φιλίας! (Υπάρχουν ντοκουμέντα-φωτογραφίες που είμαστε οι δυο μας, λένε ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες τις οποίες εμείς φυσικά διαψεύδουμε!)
Η Φιλιππούπολη ήταν καταπληκτική... πήγαμε αρχικά στην παλιά πόλη και είναι απίστευτα γραφική και μετά στο μοντέρνο κέντρο που είναι επίσης πανέμορφα με όμορφα χρωματιστά κτίρια. Καταλήξαμε να ρωτάμε έναν Βούλγαρο στο γραφείο τουρισμού και να μας προτείνει που να πάμε για φαγητό. Φάγαμε 3 άτομα μέχρι τελικής πτώσεως μαζί με ένα μπουκάλι τοπικό κρασί (όλα τα μοιραζόμασταν, για να δοκιμάσουμε διάφορες γεύσεις) και μας βγήκε γύρω στα 7 ευρώ το άτομο (το αντίστοιχο στο τοπικό νόμισμα). Πέραν του φαγητού όμως, οι τιμές στα προϊόντα δε νομίζω ότι διαφέρουν ιδιαίτερα από αυτές της Ελλάδας. Ήταν πανέμορφο εστιατόριο, αρκετά γραφικό.
Τρίτη μέρα είχαμε ξενάγηση σε μέρη της Σόφιας ξανά, και μετά επιστροφή στη Σαλονίκη. Δείξαμε αυτοσυγκράτηση και δεν ξεράσαμε στην τσέπη από το μπουφάν του ξεναγού μας, παρότι μας έλεγε διάφορες παπαριές (για τις ανασκαφές στην Αμφίπολη, για τον Σαμαρά, τη Δούρου και άλλα άσχετα που ποτέ δεν του ζήτησα να μου πει).
Επιστροφή λοιπόν στην όμορφη Θεσσαλονίκη, και είμαστε έτοιμοι για νέες περιπέτειες... Παρακάτω παραθέτουμε μερικές φωτογραφίες από τα αξιοθέατα της Σόφιας, συγκεκριμένα τη Μις Φιλανδία, Μις Σλοβενία και τα άλλα κορίτσια, που επέμεναν να βγουν φωτογραφίες μαζί μου παρότι εγώ αποφεύγω τη δημοσιότητα. Τελικά η εσωτερική λογοκρισία δεν μας επέτρεψε να βάλουμε φωτογραφίες δικές μας, μόνο τα κορίτσια...(Βέβαια κάποιοι κακοπροαίρετο αμφιβάλλουν ότι είναι...κορίτσια!)
Το ξενοδοχείο που μέναμε ήταν πολύ καλό και κατά την παραμονή μας είχαμε δωρεάν ημιδιατροφή (είμαστε φανατικοί του τζάμπα!), προσπαθήσαμε βέβαια να συγκρατηθούμε (όσο μπορέσαμε ε!) στο πολύ φαγητό! Κυριακή βραδάκι είχε λοιπόν κρασάκι στο καφέ του ξενοδοχείου, συνοδεία από μουσική βιολί και πιάνο, που έπαιζαν δυο κοπέλες. Ήμουν ο μόνος που χειροκροτούσε μετά το τέλος κάθε κομματιού, μα ούτε που μου πέρασε από το μυαλό να κάνω ανήθικες προτάσεις στη Βουλγάρα με το βιολί, ξανθό μακρύ μαλλί, μοβ φουστανάκι, κορμί θανατηφόρο... εγώ απλώς διάβαζα τα μαθηματικά μου, την ψυχολογία μου, και τέλος μετά το τέταρτο ποτήρι απλώς έκανα ότι έγραφα σοβαρά πράγματα ενώ έγραφα τις δαιμόνιες σκέψεις μου στο σημειωματάριο μου!
Δευτέρα πήγα τον πρωινό μου περίπατο, είδα το σταθμό των τρένων και λεωφορείων της πόλης και μετά περιηγήθηκα σε διάφορα σοκάκια της πόλης. Μετά επιστροφή στο ξενοδοχείο και ταξίδι στη Φιλιππούπολη, συντροφιά με δυο νεαρές (για τα δεδομένα του λεωφορείου θα έλεγα ότι ήταν πιπίνια!), τη μία τη συμπαθήσαμε από την αρχή και εκτιμά το έμπειρο μάτι μας ότι είναι γύρω στα 38 χρονών και 5 μηνών! Η ιστορία θα δείξει ότι ανταλλάξαμε τηλέφωνα και όρκο αιώνιας φιλίας! (Υπάρχουν ντοκουμέντα-φωτογραφίες που είμαστε οι δυο μας, λένε ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες τις οποίες εμείς φυσικά διαψεύδουμε!)
Η Φιλιππούπολη ήταν καταπληκτική... πήγαμε αρχικά στην παλιά πόλη και είναι απίστευτα γραφική και μετά στο μοντέρνο κέντρο που είναι επίσης πανέμορφα με όμορφα χρωματιστά κτίρια. Καταλήξαμε να ρωτάμε έναν Βούλγαρο στο γραφείο τουρισμού και να μας προτείνει που να πάμε για φαγητό. Φάγαμε 3 άτομα μέχρι τελικής πτώσεως μαζί με ένα μπουκάλι τοπικό κρασί (όλα τα μοιραζόμασταν, για να δοκιμάσουμε διάφορες γεύσεις) και μας βγήκε γύρω στα 7 ευρώ το άτομο (το αντίστοιχο στο τοπικό νόμισμα). Πέραν του φαγητού όμως, οι τιμές στα προϊόντα δε νομίζω ότι διαφέρουν ιδιαίτερα από αυτές της Ελλάδας. Ήταν πανέμορφο εστιατόριο, αρκετά γραφικό.
Τρίτη μέρα είχαμε ξενάγηση σε μέρη της Σόφιας ξανά, και μετά επιστροφή στη Σαλονίκη. Δείξαμε αυτοσυγκράτηση και δεν ξεράσαμε στην τσέπη από το μπουφάν του ξεναγού μας, παρότι μας έλεγε διάφορες παπαριές (για τις ανασκαφές στην Αμφίπολη, για τον Σαμαρά, τη Δούρου και άλλα άσχετα που ποτέ δεν του ζήτησα να μου πει).
Επιστροφή λοιπόν στην όμορφη Θεσσαλονίκη, και είμαστε έτοιμοι για νέες περιπέτειες... Παρακάτω παραθέτουμε μερικές φωτογραφίες από τα αξιοθέατα της Σόφιας, συγκεκριμένα τη Μις Φιλανδία, Μις Σλοβενία και τα άλλα κορίτσια, που επέμεναν να βγουν φωτογραφίες μαζί μου παρότι εγώ αποφεύγω τη δημοσιότητα. Τελικά η εσωτερική λογοκρισία δεν μας επέτρεψε να βάλουμε φωτογραφίες δικές μας, μόνο τα κορίτσια...(Βέβαια κάποιοι κακοπροαίρετο αμφιβάλλουν ότι είναι...κορίτσια!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου