Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Lonely Planet 1!

Επανέρχομαι, μετά από θύελλα αντιδράσεων από το φανατικό αναγνωστικό μας κοινό για να αποκαλύψω ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από το τελευταίο μου ταξίδι στο γοητευτικό Βελιγράδι...
Όλα ξεκίνησαν στις 18.30 όταν μπήκαμε στο διαστημικό λεωφορείο του ΟΣΕ για τη Γευγελή, μιας και πριν λίγο καιρό είχε κλείσει η σιδηροδρομική γραμμή στην Ελλάδα, λόγω τρομοκρατικού χτυπήματος των πόντιων μουντζαχεντίν, που ήθελαν να χτυπήσουν το τρένο που θα έπαιρνα άλλα είχαν λάθος γράψει την ημερομηνία και χτύπησαν μερικές μέρες πιο νωρίς. Η διαδρομή ευχάριστη και το κέφι σε απελπιστικά μεγάλα ύψη, που παθαίνει ίλιγγο κανείς, ειδικά όταν είναι ενάμιση μέτρο και κάτι ψιλά πάνω από το έδαφος και δεν έχει συνηθίσει σε μεγάλα ύψη... ονόματα δε λέμε!
Περάσαμε έλεγχο στα σύνορα δυο φορές και μετά πήραμε το τρένο για Βελιγράδι. Στο βαγόνι που κάτσαμε ήταν ένα ακόμα νεαρό ζευγαράκι (την τύπισσα την ήξερα, ή καλύτερα με ήξερε γιατί εγώ την είχα ξεχάσει κλασικά, την είχα γνωρίσει σε μια πορεία και μάλιστα είχε περάσει μια φορά από το γραφείο μου αλλά δεν είχε δεί τη συλλογή με τα γραμματόσημα!). Οπότε εμείς βγάλαμε ένα κορυφαίο ελληνικό κρασί από το βαλιτσάκι του σπορτ μπίλι, "Evagelo" το καλύτερο που έχει το κτήμα Γεροβασιλείου, για όσες και όσους γνωρίζουν από καλό κρασί... μη μπείτε στο διαδίκτυο να δείτε την τιμή γιατί θα πάθετε και εσείς ίλιγγο, τώρα το πως έπεσε τα χέρια μου (μέγας είσαι κύριε...) αποτελεί ένα μυστήριο! Βγάλαμε και κάτι πιτούλες που είχαμε εφοδιαστεί και με τα πολλά καταφέραμε να διώξουμε το ζευγαράκι και μείναμε όλο το βράδυ τα δυο μας.

Τι έγινε μετά στο βαγόνι? Φτάσαμε ποτέ στο Βελιγράδι νωρίς το πρωί? Μπορέσαμε να κοιμηθούμε στο βαγόνι? Τελικά πως τα περάσαμε αναλυτικά στο Βελιγράδι? Τα παιδιά του Ζεβεδαίου ποιόν είχαν πατέρα? Αμέτρητα ερωτήματα περιμένουν απάντηση, στην επόμενη (όχι και τόσο σύντομη) ανάρτηση της συγγραφικής ομάδας, σε απάντηση στου βλάσφημους που αμφισβητούν πως μια από της αρχές μας είναι ότι αν ένα πράγμα μπορείς να το πείς με δυο λέξεις γιατί να το πεις μόνο με μια??? Κάτι τέτοιο δε λέγανε και οι Σπαρτιάτες? Μπορεί και το αντίθετο, αλλά δεν πειράζει!

1 σχόλιο: