Ρώμη!

Το τελευταίο ταξίδι της συγγραφικής μας ομάδας ήταν στην αιώνια πόλη, τη Ρώμη. Φεύγαμε Δευτέρα 06/06 με φτηνή πτήση και επιστρέψαμε την Παρασκευή 10/06 το πρωί, είχαμε λοιπόν τέσσερις γεμάτες μέρες εκεί. Είδαμε και γευτήκαμε διάφορα, περάσαμε καταπληκτικά! Ήπιαμε καπουτσίνο, αμερικάνο, λούνγκο, ριστρέτο (όλα αυτά έχουν να κάνουν με εσπρέσο), φάγαμε πίτσα, σπαγκέτι μπολονεζ, σπαγκετι τοπική συνταγή, και πίναμε νερό που υπήρχε παντού να ρέει άφθονο στην πόλη.
Το ξενοδοχείο ήταν αρκετά καλό, θα μπορούσα να πω απλά αν ήμουν Λάκων, αλλά εγώ θα προσθέσω ότι ήταν σε καλή τιμή και προσέφερε μια άνετη διαβίωση, ήταν ευρύχωρο(με μεγάλο κρεβάτι ε!), είχε ντουζ(συμπεριλάμβανε και πλαστικά παπάκια) με πετσέτες και σαπούνια και Τούρκο για να σου κάνει μασάζ(εντάξει, ας βάλω και λίγη σάλτσα!), ήταν καθαρό, είχε ανεμιστήρα (είχε πολύ ζέστη η αλήθεια), ψυγείο και ήταν κοντά στο σταθμό τρένων, του μετρό και το ιστορικό κέντρο.
Την πρώτη μέρα, αφού βρήκαμε το ξενοδοχείο μας  σχετικά εύκολα (είχαμε χάρτη, γιατί αλλιώς εγώ ακόμα θα έψαχνα να το βρω!) κάναμε μια μεγάλη βόλτα στην πόλη, περιπλανηθήκαμε σε πλατείες και σοκάκια.  Για παράδειγμα ενδεικτικά αναφέρω ότι είδαμε την πιάτσα Ναβόνα, Πιάτσα ντι Σπάνια, το Πάνθεον και την Πιάτσα του Μπαρμπαστάθη (από όπου πήραμε και καλό φρεσκοκομμένο καφέ για το σπίτι). Την επόμενη μέρα πήγαμε στην αρχαία αγορά, είδαμε το Κολο-σσαίο(καθότι λάτρεις του είδους!), την Αψίδα του Κωστάκη, το λόφο Παλατίνο, τις θέρμες του Διοκλητιανού κτλ, την Τετάρτη πήγαμε στο Βατικανό και είδαμε μερικά θαύματα τέχνης, το Κάμπο ντι Φιόρι κτλ ενώ την Πέμπτη κάτσαμε αρκετή ώρα σε ένα μεγάλο δάσος στα πέριξ του κέντρου. Μεταξύ των άλλων που είδαμε είναι η Πιάτσα ρεπούμπλικα, η Σάντα Μαρία ντε λα Βιτόρια, τη Φοντάντα ντελ Τριτόνε, Πιάτσα ντελ Πόπολο, Παλάτι δεν Εξποζιτιον, Φάρο Τριάνο και άλλα πολλά. Φυσικά περπατήσαμε πολύ, σε βαθμό που στο τέλος σκεφτόμασταν να επιστρέψουμε στη Σαλονίκη με τα πόδια! Τελευταία μέρα φύγαμε με το τελεύταιο λεοφορείο για το αεροδρόμιο όπου κοιμηθήκαμε μιας και πετούσαμε νωρίς το πρωί της Παρασκευής. Πέρασε στιγμιαία από το δαιμόνιο μυαλό μας να κοιμηθούμε επάνω στο πεντακάθαρο (κατά τα άλλα, αφού τουλάχιστον μπροστά στα μάτια μας δεν το κατούρησε κανένα ζωντανό, εκτός από δυο περαστικά κουτάβια, μια αδέσποτη γατούλα, ένας πάνθηρας και μια λεοπάρδαλη στο ζωολογικό κήπο) σακίδιο μας για μαξιλάρι, αλλά τελικά κάναμε την καρδιά μας πέτρα και κοιμηθήκαμε επάνω σε μια υφασμάτινη σακούλα με άπλυτα  τα οποία όταν επιστρέψαμε τα πετάξαμε στην αυλή, τα βάλαμε φωτιά και χορέψαμε το χορό της βροχής από γύρω τους!
Αυτά τα λίγα εν συντομία, γιατί όπως γνωρίζετε το Λακωνίζειν μας χαρακτηρίζει... σχεδόν πάντα! Ενδεχομένως θα επανέλθουμε, ως τότε παραμένουμε ετοιμοπόλεμοι και ετοιμοπόλεμες!