Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Ο χρόνος είναι μια παραίσθηση...

Δυστυχώς ο ΟΣΕ δε συμφωνεί μαζί μου ότι ο χρόνος είναι μια παραίσθηση και ξεκίνησε το Κυριακάτικο δρομολόγιο του στις 05:13 όπως προβλεπόταν, και εγώ εκείνη την ώρα βρισκόμουν στο κρεβάτι και έβλεπα έναν ακόμα από τους εφιάλτες που με κατατρέχουν τα τελευταία χρόνια, όπου γυμνές αμαζόνες με καταδιώκουν...

Δυστυχώς έχασα το ταξίδι-αστραπή που είχα κλείσει για Αθήνα, και πήρα απουσία από το γάμο του Στρατηγού και (κυρίως) από το ολονύχτιο γλέντι που επακολούθησε. Νομίζω ότι φτηνές δικαιολογίες ότι το ρολόι μου  λειτουργεί με ώρα Αγγλίας είτε ότι με απήγαγαν εξωγήινοι για αυτό και έχασα το τρένο, μάλλον δεν πείθουν και τόσο τρομερά πολύ!

Ας είμαστε θετικοί όμως, always looking on the bright side of life όπως λένε και οι φίλοι μας οι Monty Pythons. Το θετικό λοιπόν της ιστορίας είναι ότι είχα μια όμορφη και ξεκούραστη Κυριακή που ξεκίνησε με καφεδάκι και εφημεριδούλα με θέα τη Ροτόντα και τελείωσε με τσαγάκι και καλή παρέα στην Πρίγκηπος.

 

...τα λόγια σου τα πήρε ο Βαρδάρης
τα σκόρπισε στης πόλης τα στενά
Σάββατο βράδυ και λες ότι υπάρχεις
ζηλεύω τη ΠΡΙΓΚΗΠΟ που σε κρατά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου