Lonely Planet 4!

Συνεχίζουμε λοιπόν με την τελευταία μας ημέρα, που ήταν πιο χαλαρή μιας και τις άλλες μέρες είδαμε πολλά πράγματα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα! Ξυπνήσαμε λοιπόν και είχαμε τη σάουνα μας και το πρωινό μπροστά στο Δούναβη! Μετά πήγαμε βολτίτσα στο κέντρο, αφού πρώτα αφήσαμε τα πράγματα μας κάπου εκεί στο σταθμό των τρένων. Κυρίως βολτάραμε στο πάρκο και στον πεζόδρομο και στο τέλος φάγαμε μερικά ακόμα πιτοειδή για μεσημεριανό. Τέλος, ήπιαμε το τελευταίο καφεδάκι μας σε ένα πολύ όμορφο μαγαζάκι/βιβλιοπωλείο που είχε πολλά κόμιξ και βιβλία επιστημονικής φαντασίας! Μετά σιγά σιγά πήραμε το δρόμο για το τρένο όπου πήγαμε κατευθείαν στο βαγόνι με τα κρεβάτια για να πιάσουμε κουκέτα μόνοι μας! Φυσικά όπως υποψιάζεται το αναγνωστικό μας κοινό, δεν ήμασταν οι μόνοι με αυτό το σκοπό, οπότε δώσαμε σκληρή μάχη, και τελικά συμβιβαστίκαμε με το να έχουμε στην κουκέτα μας έναν Σουηδό που παρά τις προσπάθειες που κάναμε να τον διώξουμε (ουστ ρε!) τελικά δεν τα καταφέραμε και δεν πειράζει γιατί ήταν πολύ υσηχός και άκακος. Μου την έσπασε που το διπλανό ζευγάρι Ελλήνων δεν είχαν κανέναν να τους φορτωθεί γιατί είχαν ταμπουρωθεί μέσα στην κουκέτα τους και δεν άφηναν κανέναν να μπει. Βέβαια σε κάποια φάση τον είδαμε τον άντρα έξω με κόκκινα μάτια ψάχνοντας κάπου να πάει για να καπνίσει και είδαμε κάποιον με στρατιωτικό σλίπινγκμπαγκ μέσα.... οπότε με τα πολλά συμπεράναμε ότι τους είχε φορτωθεί κάποιος φαντάρος Σέρβος κοιλαράς που ροχάλιζε και έτσι αυτό μας έκανε ξαφνικά να συμπαθήσουμε τον Σουηδό μας και να νιώσουμε καλύτερα... "είναι αυτές οι μικρές χαρές της καθημερινότητας", είναι μια φράση που σημάδεψε το ταξίδι της επιστροφής!
Με τα πολλά (μα πάρα πολλά σας λέω), φτάσαμε τελικά στη Σαλονίκη. Παρά τα χιλιάδες μικρόβια που είχανε κατασκηνώσει σε όλο μας το σώμα (σύμφωνα με κάποιες πηγές, γιατί σύμφωνα με τις δικές μου πηγές τα μικρόβια σε όλο το ταξίδι μας γράφανε στα μικροσκοπικά τους αχαμνά!) εμείς τελικά αντί να πάμε να κάνουμε μπάνιο αφού πρώτα βάλουμε φωτιά σε όλα τα ρούχα που φορέσαμε μέσα στα τρένα, τελικά αποφασίσαμε να πάμε για καφεδάκι στο Λουξ με την καταπληκτική παρέα μιας καινούργιας μου θαυμάστριας(3 χρονών!) μαζί με τη μάνα της! Μετά, αφήσαμε για λίγο ακόμα τα μικρόβια να κάνουνε πάρτυ και πήγαμε στο Καζάνι που βράζει για φαγητό και με λίγα λόγια συνεχίσαμε να βρισκόμαστε στο πνεύμα των διακοπών! Η εβδομάδα που επακολούθησε μάλιστα συνέχισε να είναι σε αυτό το πνεύμα και καθημερινά ήμασταν σε διάφορες ταβερνούλες και καφέ! Αυτά τα όμορφα λοιπόν έχουν συμβεί όλο αυτό τον τελευταίο καιρό... περισσότερες ανταποκρίσεις από το μέτωπο περιμένετε από βδομάδα, ως τότε... αγωνιστικούς χαιρετισμούς!